Oude stam Italiërs - Voorouders en oorsprong

Wat waren de volkeren van Italië?

De meeste volkeren die het Apennijnen schiereiland in de Romeinse tijd bevolkten, waren Indo-Germaans. Door hun taalkundige affiniteit kunnen twee Indo-Germaanse volkeren worden onderscheiden: Italiaanse en niet-Italiaanse volkeren (Messapiërs, Sicelen, Veneti, Lepontii).
Naast de Indo-Germaanse volkeren (Italianen en anderen) leefden er in Italië enkele niet-Indo-Germaanse volkeren (oude mediterrane volkeren), waarvan de Etrusken politiek en cultureel gezien de belangrijkste waren. De Italiaanse volkeren kunnen als volgt worden gegroepeerd op basis van de nauwe band tussen hun culturen en talen:
- Latijnen en Falisker;
- Osken en Umbriërs en volkeren die nauw met hen verbonden zijn (Aequi, Marsi, Samnieten, Sabeller, Pikener, Volsken).

Wat was de etnogenese van de Italianen?

De etnogenese van de Italianen houdt verband met de migratie van Indo-Germaanse bevolkingsgroepen die tussen 3500 en 2500 v. Chr. naar Italië zijn geëmigreerd.
De etnische scheiding in individuele volkeren van een oorspronkelijk Italiaans "heel volk" vond plaats in de pre-Romeinse tijd, tussen 1500 en 900 voor Christus.
De diversiteit van de Italiaanse volkeren en culturen lostte op in een langdurig proces waarin de Italianen zich assimileerden met de dominante cultuur van de Latijnen en hun taal. De meeste Italianen - zoals de niet-Italianen en de niet-Indo-Germaanse bevolking in Italië - hadden zich al in de tijd van de klassieke oudheid geassimileerd. Ze waren Romeinen geworden en spraken Latijn.

Wie waren de Etrusken?

De taal van de Etrusken is niet Indo-Germaans en liet voor zijn verdwijning als spreektaal duidelijke sporen na in het Latijn.
Volgens sommige geleerden waren de immigranten die in de 11e en 10e eeuw voor Christus in Italië aankwamen waarschijnlijk een groep uit het Klein-Aziatische gebied, die, hoewel niet erg talrijk, dragers waren van een sterk ontwikkelde stadscultuur. In ieder geval vertoont de archeologische erfenis van Etrurië in de late 9e en vroege 8e eeuw voor Christus revolutionaire veranderingen (Villanova-cultuur). Aangezien het Etruskische culturele erfgoed is gebaseerd op het fundament van deze cultuur, kan de bevolking van Villanova terecht worden geïdentificeerd als Proto-Etrusken. De Etrusken als historisch volk zijn het resultaat van een etnisch-cultureel transformatieproces, dat begon met de Proto-Etruskische of Villanova-cultuur en van waaruit de Etruskische beschaving tot bloei kwam. In Etrurië vond een gelijkwaardige fusie plaats, met als eindresultaat een echt cultureel amalgaam met zowel Italiaanse als Proto-Etruskische elementen.
De politieke macht van de Etrusken kwam voort uit de lokale stadstaten, die zich verenigden in een federatie. De stad Rome behoorde ook tot de machtssfeer van de heersers van Tarquinii. Rome werd geregeerd door koningen uit het huis van Tarquinii.
De Etrusken voerden talrijke oorlogen met de Grieken in het zuiden en met hun Italiaanse buren. Na de nederlaag van Capua (424 v. Chr.) is de Etruskische Liga van Steden ontbonden. Tussen 396 en 264 voor Christus veroverden de Romeinen de ene na de andere Etruskische stad. Daarna begon het lange proces van acculturatie van de Etruskische bevolking. Na enkele generaties namen de Etrusken de Romeinse levenswijze over en veranderden later ook hun taal in het Latijn. Alleen in sommige rituele functies wist de Etruskische blijkbaar lang te overleven.
Aangenomen wordt dat het genetisch materiaal van de Etrusken - als het ware als genetisch substraat - nog steeds geconcentreerd is in Toscane en ook hier weer op een specifieke plaats, in Murlo. Maar men zou dus niet spreken van het Etruskische volk dat nu nog leeft.

Wie waren de Oscians?

De Osken emigreerde naar Campanië in de 8e eeuw voor Christus. Taalkundig gezien zijn de Osken het dichtst bij de Umbriërs. Oskian, dat behoort tot de Italiaanse tak van de Indo-Europese taalfamilie, werd geschreven vanaf ongeveer 400 voor Christus tot ongeveer 75 na Christus. In 290 v.C. kwam het gebied van de Osken-nederzetting eindelijk onder Romeinse controle.

Wie waren de Umbriërs?

Sinds het begin van het 1e millennium voor Christus vestigden de Umbriërs zich in het naar hen genoemde landschap in Midden-Italië. Daar hadden ze zich georganiseerd in kleine stadsstaten.
Umbrië is geschreven van de 5e tot de 1ste eeuw voor Christus. In de Slag bij Mevania (308 voor Christus) werden de Umbriërs verslagen door de Romeinen. De vestiging van Romeinse kolonies en de bouw van de Via Flaminia stimuleerde de acculturatie en assimilatie van de Umbrische bevolking.

Wie waren de Samnieten?

De Samnieten waren een losse vereniging van verschillende Italiaanse stammen, waaronder de Caraceni, Caudini, Frentani en Sidcini.

Wie waren de Faliscanen?

Het belangrijkste nederzettingsgebied van de Falisker lag tussen de Monti Cimini en de Tiber, waar ze sinds de 8e eeuw voor Christus zijn geattesteerd. De Falisker zijn de naaste verwanten van de Latijnen. In 241 voor Christus werd hun cultureel centrum Falerii veroverd en vernietigd door de Romeinen. Dit betekende het einde van het tijdperk van politieke onafhankelijkheid.
Vanaf de tijd tussen het einde van de 7de eeuw en het einde van de 2de eeuw v. Chr. is er weinig literatuur in het Faliscaans bewaard gebleven. Dit zijn ongeveer 300 inscripties in een variant van het Etruskische alfabet.

Wie waren de Latijnen?

De Latino's behoorden tot de Indo-Germaanse Italianen. Hun naaste familieleden zijn de Faliskers. Uit de geschiedenis van de nederzetting blijkt dat deze twee volken door de andere Italiaanse volken naar het westen werden geduwd naar de kusten van de Tyrreense Zee. Rome is een Etruskische stichting en stond tot ongeveer 470 voor Christus onder Etruskisch bewind, maar de meerderheid van de inwoners van de stad was in de tijd van de Republiek Latijn. Hun taal, het Latijn, werd de onderwijstaal van de Romeinen en de officiële taal van het Romeinse Rijk.
Als gevolg van een oorlog (340-338 v. Chr.) heeft Rome de Latijnse steden ontkracht en bepaalt het voortaan het politieke lot van Lazio en zijn Latijnse inwoners. Aanvankelijk kregen de Latijnen slechts beperkte Romeinse burgerrechten, maar pas in 89 voor Christus kregen ze het volledige Romeinse staatsburgerschap.

Wie waren de Romeinen?

De Romeinen hebben nooit bestaan als een volk in etnische zin. In de oudheid werden termen als "Romeinen" (Romanus) en "Romanitas" (Romanitas) gebruikt om te verwijzen naar verschillende omstandigheden:
- Romein = inheemse Romein: inwoner van de stad Rome, die daar geboren is en woont. In het begin waren de inwoners van Rome Latino's, geregeerd door een Etruskische elite.
- Romeinen = Burgers van de stad Rome met burgerrechten.
- Romeins = vrije burger van de stad.
- Romeins = vrij burger van het Romeinse Rijk, ongeacht de etniciteit.
Romeins zijn als burger van het Romeinse Rijk was een kwestie van levensstijl en de gewoonte om Latijn te spreken en een "burger van de wereld" te zijn, en etniciteit of de oorsprong van religieuze tradities die werden gecultiveerd speelden geen rol van betekenis.

Wat was de romanisering?

Italië is het resultaat van een proces van romanisering van verschillende volkeren door middel van allianties of verovering.

Andere inheemse volkeren van iGENEA

Joden Wikinger Kelten Germanen Basken alle inheemse volkeren

Dit is hoe de DNA-oorspronganalyse werkt

Eén salivamonster is voldoende om uw DNA te verkrijgen. De Steekproefcollectie is eenvoudig en pijnloos en kan thuis worden uitgevoerd. Gebruik de meegeleverde enveloppe om de monsters op te sturen.